The most lovely Indonesia, Starting with Bali:

Een geweldig mooie trip die begon met een valse start…

De avond voordat ik mijn vliegtuig zou pakken uit NZ begon mijn reisdag van ellende al, mijn telefoon viel perfect op de grond waardoor het hele scherm zich verhulde in het zwart. Dag tickets, te laat om ze uit te printen, maar waarschijnlijk ook dag vele dierbare centjes. Hopelijk is het genoeg om alleen mijn paspoort te laten zien in de morgen op het vliegveld..

Gelukkig was dat ook zo, maar al gauw diende het volgende probleem zich al aan: Omdat ik een tussenstop in Australië had langer dan 8u, moest ik een visa kopen en dit zou even 30dollar kosten. Natuurlijk niet fijn om te horen, maar terwijl ze het aan probeerden te vragen, vertelden ze me even doodleuk dat ik dit bij de Nederlandse ambassade moest doen in Wellington, oftewel ik zou mijn vliegtuig missen. Ik zag mijn hele trip al voor mij voorbij vliegen, alle vluchten zijn al geboekt.. Na meerdere malen en meerdere pogingen lukte het gelukkig toch, snel naar het vliegtuig gerend: die 30 dollar leek ineens niet zo erg meer.
Mijn vriendin van de roadtrip had toevallig ongeveer dezelfde tijd een vliegtuig, we namen afscheid en ik riep nog mooi: ‘OK het ergste is nu achter de rug, ik zie je vanavond!’… Ik moest eens weten…

Gelukkig verliep het uitchecken in Australië allemaal vlekkeloos en kon ik mijn 9u layover volmaken met een marathon Game Of Thrones. Zo slim als ik was besloot ik ruim optijd weer in te checken voor mijn volgende vlucht, er zou toch nog maar iets mis gaan. Zo gezegd zo gedaan, ik kon niet via de computer inchecken, dus moest ik maar naar de balie komen. Aan de balie vroegen ze naar mijn retour ticket uit Indonesië, die kon ik niet laten zien omdat mijn wifi natuurlijk al helemaal op was gebruikt (gelukkig had ik mijn oude telefoon meegenomen als reserve, deze kon ik gebruiken om op hotmail te komen). De medewerkster stuurde me naar een winkel met wifi voor het vliegveld. Deze kon ik nergens vinden dus strandde ik in een telefoonwinkel waar ze zo vriendelijk waren om mij te laten printen. Kon ik niet inloggen op hotmail!!! Dan maar proberen wifi te kopen via mijn telefoon, via internet. 11dollar betaald voor dit grapje, doet het internet het niet!! Dus de medewerkers van de telefoonwinkel vertelden mij dat ik een simkaart kon kopen van 10dollar. Ik eindelijk internet, dus snel omhoog om mijn retourtickets te laten zien, maar dit was al niet meer nodig. Mijn retourticket naar Vietnam gelde niet omdat ik nog geen visa had voor Vietnam. Van het kastje werd ik naar de volgende muur gestuurd, ik moest in een winkel een visa kopen. Helaas was het weekend en kostte dit grapje maarliefst 500dollar!!!!! De medewerkster schrok ook hiervan en gelukkig besloten ze mij te helpen, ze kwamen met de oplossing om een ander retourticket te kopen die ik zou kunnen annuleren voor 50dollar. Zo was ik even later 300dollar armer voor een vliegticket vanuit Sumatra naar Singapore, maar ik was weer net op tijd om mijn vlucht te halen, althans, ik kreeg een priority kaart omdat ik anders mijn vlucht niet zou halen… In het vliegtuig werd ik gelukkig gezegend met wat geluk bij dit ongeluk. Een stel vrienden zaten naast mij, maar één vriend van hen zat enkele rijen verderop, ze vroegen of ik kon ruilen en natuurlijk was dit geen probleem. Ze boden me meteen geld hiervoor, maar dit kon ik natuurlijk niet accepteren, eitje om even van plek te verwisselen, maar na een paar keer aandringen duwden ze me toch even 50dollar in de handen, precies mijn bedrag die ik kwijt zou zijn voor het annuleren van mijn ticket…. Tenslotte kreeg ik helaas nog even een natrap op het vliegveld in Bali toen ik erachter kwam dat de beschermhoes van mijn tas kapot was gescheurd en mijn slotje ergens is verdwenen onderweg.. Al goed, ik was veilig in Bali, eindelijk weer terug in het mooie Azië. Tijd om mijn vriendin en mijn bed op te zoeken….

Het avontuur begon in Sanur, waar we eigenlijk maar een paar dagen zouden blijven. We verbleven in een topresort waar ze mij meteen hielpen met het vinden van een telefoonwinkel. Helaas kostte het grapje 140dollar. Het kleine, rustige badplaatsje hadden we al snel gezien. Ik besloot dus om nog één dag een scooter te huren om zoveel mogelijk van Bali te zien om vervolgens naar Nusa Penida te varen. Helaas moest mijn Karma (waarom????) weer even roet in het eten gooien, nog geen 5min onderweg, ging ik onderuit met mijn scooter en met mijn vriendin achterop. Gelukkig alleen blauwe plekken en een flinke schram, maar wel dagje verpest en besloten om de boottocht nog maar een dagje op te schuiven om even bij te komen na het verliezen van heel wat adrenaline.

Na een boottochtje kwam ik enkele dagen erna aan op Nusa Lembogan om daar nog enkele dagen rond te wandelen en rijden (gewoon meteen weer terug op het ‘paard’). Nusa Lembogan was een erg mooi eiland waar ik een boottochtje heb gemaakt door de Mangrove, een dagje heb gebrommerd en Nusa Cinegan heb bezocht met de blauwste wateren en heb genoten van wederom een erg mooie zonsondergang. Na twee dagen besloot ik, zo goedkoop mogelijk, naar Nusa Penida te varen (aanrader van een vriend uit Australië). Ik eindigde al gauw op een klein bootje met alleen lokale vrouwen en mijn backpacks, super! Aangekomen op dit ruwe eiland, bleek al gauw dat ik de laatste kamer kon boeken in het aangeraden resort, top! Ik werd hier dan ook met open armen ontvangen en er werd me meteen uitgelegd wat ik moest zien, waar ik heen moest rijden en hoelang het zou duren. Het was 11u ’s morgens, dus ik besloot meteen te vertrekken naar het zuiden van het eiland. Al snel bleek deze rit behoorlijk pittig te zijn en ik moest snel over mijn angst heen komen om nog een keer te vallen. De wegen waar mega stijl en bestonden vooral uit losse rotsblokken met losse keien en steentjes ertussen. Op één moment is zelf een Balinees met mijn scooter omhoog gereden omdat ik het zelf niet kon. Maar dit alles was het meer dan waard, het uitzicht overal was ADEMBENEMEND. Uitzicht over zee met overal uitstekende rotswanden om me heen bezaaid met de groenste bomen. Mijn laatste stop was de Angel Billabong, een u-vormige rotspartij waartussen een klein badje was gevormd die met zijn opening net boven de zee eindigde. De pittige rit was het meer dan waard.
Die avond besloot ik alvast mijn snorkelavontuur te boeken voor twee dagen erna, de eigenaar vertelde me dat twee andere meiden ook graag wilden gaan en zo raakte ik aan de praat met twee Duitse zussen. We besloten al snel om de dag erna samen op de scooter het Noordoosten van het eiland te ontdekken. Na een soort van mis te hebben bijgewoond, zijn we weer op ons motorvoertuig gestapt voor wederom een geweldige rit, veel gezwaai naar de lokale bevolking, de witste stranden, de blauwste zeeën, geen ziel te bekennen en de mooiste natuur om me heen. We eindigden onze rit in het donker waarna ik erg blij was dat ik vandaag niet alleen op pad was gegaan.
De laatste dag op het eiland was gereserveerd voor opnieuw een snorkel avontuur, een heel bijzonder snorkelavontuur. Zo zijn we meteen de eerste stop met Mantarays gaan duiken. Ik had het geluk dat er één recht voor me zwom en zich na enkele meters omdraaide om zo recht op me af te zwemmen met zijn mond open (en dit alles staat op GoPro!!) Echter meteen erna moesten we ons terug haasten naar de boot, de golven waren zo hoog geworden dat we weg moesten varen voordat we tegen de rotsen zouden slaan. Gelukkig waren wij net optijd, maar de boten na ons waren veel te dichtbij. Één boot was zelfs zo dichtbij dat na elke golf de boot dichter en dichter naar de rotsen werd gesleept. De boot kon ook niet wegvaren omdat er teveel mensen in het water waren. Net voordat wij dachten dat het over zou zij, wist de boot zich te keren en weg te komen. Even later zagen we dat de boot aardig water had gemaakt.
Voor mij was het zeewater happen en de grote golven hierna even teveel, zeeziek. Ik besloot de volgende stop om koraal te zien, even te skippen en op het strand te acclimatiseren. Gelukkig een goed idee, hierna was ik weer fit genoeg om met de standbeelden te duiken in de zee. Een super vette ervaring! Zelfs ook gedoken met de snorkel om echt tussen de beelden te zwemmen wat hele mooie foto’s opleverde met mijn GoPro (moet deze foto’s nog een keer oploaden wanneer ik een betere laptop heb). Tenslotte eindigde ons avontuur voor Nusa Lembogan waar we wederom hebben gesnorkeld tussen het koraal, een meer dan geslaagd snorkel avontuur dus.
Die dag erna heb ik afscheid genomen van mijn lieve maatje Djo (Makak aapje), waar ik elke avond mee knuffelde en ben ik onderweg gegaan naar de Gillie eilanden. Ik was echter zo slim om het verkeerde eiland te boeken, mijn vriendin zat op een ander eiland en er ging maar 2x per dag een boot. Dus dan maar weer vrienden maken, flink feesten en nog even snorkelen en flink wandelen. Hierna was het ook weer genoeg geweest op dit prachtige eiland. Helaas was het voor mij teveel bevolkt met feestende vakantiegangers die in hun drie weken vakantie niet meer zagen dan één eiland en de bodem van vele glazen bier. Mijn Bali avontuur eindigde in Denpasar waar ik me ditmaal goed heb voorbereid om mijn vlucht naar Sumatra en Vietnam, de dag erna moest ik al vroeg op om naar het eiland te vliegen die ik op gevoel heb geboekt. Nu weet ik dat ik vaker mijn gevoel moet volgen…..

Laat mij maar lekker ronddwalen, ik kom vanzelf wel ergens terecht.. Loesje