Het lekker warme en zonninge Darwin
Blijf op de hoogte en volg Loes
26 Augustus 2015 | Australië, Darwin
OK OK OK, het is lang geleden dat ik een verhaaltje geschreven heb, maar zie het maar als een goed teken!! Ik vermaak me hier meer dan prima en heb elke dag wel iets te doen.. Maar goed waar was ik gebleven? Na de Great Ocean Road in zuid Australië ben ik verder gereisd door het midden van Australië en benik inmiddels alweer in het Noorden, zo’n 3200km verder en zo’n 20graden warmer.
Adelaide was een mooie stad, maar je moet ervan houden. Een stad systematisch ingedeeld in straten en helemaal omringd door parken, heerlijk voor mij om te wandelen dus. Het hostel was niet veel bijzonders, wel een paar vrienden gemaakt waarmee ik Adelaide en omgeving onveilig heb gemaakt op de fiets. We zijn naar het strand geweest en hebben een paar dorpjes bezocht. Tenslotte heb ik zelf nog een berg geklommen waarna ik eigenlijk alles rondom Adelaide al gezien had. Daarom tijd om te gaan na ruim een week.
Inmiddels heb ik gereisd met de trein en met een tour, nu was de Greyhound bus aan de beurt, niet echt een succes. Geen tv, geen oplaadpunt voor telefoon en een vrouw achter je die uren aan het beppen was tegen iedereen over niks.. Maar goed, aan alle goede dingen komt een eind, na een busrit van zo’n 22u kwam ik in Alice Springs aan in hartje Australië. Vergeleken met zuid Australië een droog en rustig stadje met veel Aboriginals. Net als alle andere backpackers heb ik z.s.m. mijn tour naar Uluru en Kings Canyon geboekt. In Alice Springs zelf is niet zoveel te zien.
De bus vertrok om 5.45AM en omdat ik voorin de bus zat (kun je meeste zien), mocht ik de assistent van de chauffeur zijn (voelde me net weer een kind van 10). We waren nog geen 100km onderweg toen we een kangaroe raakten, zielig beestje, maar zo gaat dat hier nu eenmaal. De rest van de tijd in de auto hebben we volbracht met de meest onzinnige spelletjes, maar het doodde de tijd voor onze eerste stop. We werden dichtbij Uluru (Ayers Rock) gedropt op een camping waar we onze Swags mochten neerleggen om die nacht buiten onder de sterren te slapen. (Een swag is een soort van persoonlijk tent/slaapzak. Er zit een matras in verwerkt en je legt je eigen slaapzak in deze swag, je ritst hem dicht en voila: lekker warm en uitzicht op de sterren. Na de lunch begon onze eerste wandeling OM Uluru, ja OM Uluru. Je mag de berg ook beklimmen, maar het wordt sterk afgeraden omdat het heilig is en tevens ook gevaarlijk (zo’n 35mensen zijn al overleden). Onze gids vertelde de meest mooie verhalen over alle figuren die je uit de berg kon halen, elk figuur was een sprookje voor de Aboriginals en het museum nabij de berg was ook zeker zo interessant. Maar wat de berg extra mooi maakte was de zonsondergang die we van een afstandje bekeken. Door de zon veranderde berg elke paar minuten van kleur, niet verkeerd om dit fenomeen te bekijken met een glaasje champagne en een snack.
Na zonsondergang hebben we samen gekookt, gekletst en een vuurtje gestookt, waarna we al gauw in onze swags belanden aangezien we al om 5u op moesten staan voor onze grote wandeling. De uitzicht op de sterren was ongelooflijk, onbeschrijflijk en tot nu toe één van de mooiste dingen die ik heb gezien. Al kwam de zonsopgang de volgende dag ook dichtbij, deze hebben we bekeken vanaf een afstand tussen Uluru en Kata Tjuta (een gebergte waar eigenlijk niemand over praat maar zeker zo mooi is!!) Kata Tjuta is ook een heilig gebied, een soort van gebergte met een dal die is ontstaan door de zee vroeger, de stenen zijn allemaal afgesleten en tegen elkaar gerold doordat het zeeniveau duizenden jaren geleden nog zo hoog was. De vallei was onbeschrijflijk mooi. Na een wandeling tussen alle bergen en rotsen verwacht je niet dat je ineens in een gifgroene vallei uitkomt waar je totaal tot rust komt en intens kunt genieten van de natuur, en inmiddels ook van de zon, eindelijk 25+ graden! De dag sloten we helaas af in de auto, op weg naar de volgende camping. Helaas onderweg nog een oponthoud gehad omdat er een ongeluk was gebeurd, er is natuurlijk overal maar 1 centrale weg. Gelukkig was het al snel opgelost en konden we optijd weg, maar het ongeluk was zeer ernstig, auto zat totaal in elkaar, één persoon overleden en drie zwaargewond.
Die nacht hebben we onze swags weer buiten onder de sterren gelegd, eerst heerlijk gekookt, uitleg gehad over de sterren en melkweg, griezelverhalen verteld, marshmellows gebakken en bang laten maken dat de dingo’s buiten rondliepen en vast wel even aan je swag komen snuffelen. Toch ontzettend goed geslapen en wederom om 5u opgestaan voor onze laatste wandeling in Kings Canyon. Wederom prachtig gebergte en tevens gelachen met mn nieuwe maatjes. Domme foto’s gemaakt, rare spellen gespeeld en vooral de berg opgeracet. De toer was zijn geld meer dan waard. Tenslotte hebben we de rest van de dag in de auto doorgebracht om weer optijd in Alice Springs te zijn, al kon ik het niet laten om onderweg nog even één keer kameel te rijden.
De dagen erna heb ik natuurlijk weer wandelend in Alice Springs doorgebracht. Door een tip van een Franse vriend van me, belandden we in een ander hostel om vervoer te zoeken. Toevallig hadden net twee dutchies een flyer opgehangen dat ze met de auto naar Darwin wilden en gezelschap zochten: perfect!! Meteen een biertje met de mannen gedronken en de plannen waren gemaakt. De dag erna de harten van de mannen gewonnen met mijn zelfgemaakte tortillataart zodat de plannen nu zeker waren:p. Klaar voor de roadtrip van zo’n 2000km naar Darwin met mn twee Nederlandse mannen!
Muziekje aan, slap geouwehoer en vooral gewoon terplekke bedenken waar we heen wilden: perfect! De eerste dag zijn we dan ook gestopt bij de Devil Marbles: Stenen op de raarste manier op elkaar gelegd door de zee. Even een balletje getrapt en daarna weer verder gereden, op naar de natural Hotsprings. Helaas was deze stop nog net iets te ver rijden voor onze eerst dag, dus hebben we ons tentje op een camping opgezet. Lekker gebbqd en naar de verhalen van Ranger Tom geluisterd over jagen en de natuur. Weer vroeg op voor ontbijt en een lange rit naar de hotsprings. Eenmaal aangekomen was het nog net licht en konden we onze eerste duik wagen, inmiddels was het alweer bijna 30graden en was het water extra warm. De hotspring was ontstaan tussen de bomen en het water stroomde weer verder de bergen in. Onder het genot van een biertje hebben we hier lekker gezeten voordat we uiteten gingen en potjepatje gingen spelen. De avond hoorden we dat er nog een hotspring was, één met helder blauw water en een stroming waar je alleen maar in hoefde te liggen, zo gezegd zo gedaan, de volgende dag was deze hotspring ook een feit.. wauw wat was dat adembenemend mooi, een ideale ochtendduik voor onze op en na laatste rit, op naar kakadu national park en kamperen in the middle of nowhere.
En dat was het ook bijna, na een paar uur off road rijden (was dit wel verstandig?) kwamen we uit op een kleine camping, we hadden deze plek gevonden door een plaatje in de Lonely Planet: een hotspring boven op een berg met uizicht over het hele park. Het was echter al donker toen we onze tent gingen opzetten, tijd voor een bbq en optijd naar bed, morgen maar weer een ochtendduik nemen. Die ochtendduik heb ik inmiddels gefilmd en op fb gezet, wat was dat ‘once of a lifetime’. Het zitten in het water op het randje van een enorme waterval op zo’n 200m hoogte uitkijkend over Kakadu… Laat je wel nadenken waarom je Nederland hebt verlaten en de rest van je leven reizend wil doorbrengen.
Mijn roadtrip heb ik afgesloten met de muziek kei hard aan, mijn voeten uit het raam en genietend van het mooie uitzicht en de enorme (bewuste) bosbranden net voor Darwin. Op naar mijn volgende stad en mijn volgende avontuur.
Inmiddels zit ik hier alweer 2 maanden en ben ik thuis met mijn familie. Toen ik voor de eerste keer aankwam in het hostel schrok ik wel, het is oud, vies, klein en de keuken kun je geen keuken noemen, maar door de meeste geweldige mensen hier, voel ik me thuis. Je wordt op handen gedragen, ze hebben alles voor je over, we koken voor elkaar en vertrouwen elkaar. Elke dag is er wel iets te doen en regelmatig gaan we samen naar het strand. Er komen mensen bij en er gaan mensen weg, maar de harde kern blijft hetzelfde, ik zie mezelf hier voorlopig nog niet gaan.
Ik werk nu in een Grieks restaurant als serveerster en ook als schoonmaakster voor een lokaal bedrijf. Met dit laatste baantje kan ik sparen voor een 2e jaar visa zodat ik altijd terug kan komen of (misschien) een jaar langer kan blijven. Je verdient hier echt BAKKEN met geld en daarom werkt iedereen hier veel om te sparen om verder te reizen, de meeste naar Azië, maar ook velen richting de Oostkust.
Mijn week ziet er dan ook uit zoals in Nederland, veel werken, eten koken, lekker hardlopen (langs het strand en de blauwe zee met palmbomen, niet verkeerd), lol hebben met vrienden en vooral in het weekend stappen in the gayclub. Tjah wat kan ik verder nog vertellen. Ik ben gelukkig, ik ben blij hoe mijn leven gelopen is op dit moment en ik helaas mijn opleiding vroegtijdig moest beëindigen. Ben altijd bezig geweest om mijn diploma te halen, maar nooit echt mijn hart gevolgd. Nu heb ik mijn passie gevonden. Het reizen is zo mooi, de mensen zijn geweldig en vooral de vrijheid maakt mij gelukkig. Ik ga nu doen waar ik zin in heb, ik hoef geen diploma meer, laat mij de wereld maar ontdekken.. En wie weet waar ik mijn volgende verhaaltje schrijf.
Weg gaan is geen vluchten als je niet gelukkig bent, maar ontdekken wat je gelukkig maakt. Loesje
Adelaide was een mooie stad, maar je moet ervan houden. Een stad systematisch ingedeeld in straten en helemaal omringd door parken, heerlijk voor mij om te wandelen dus. Het hostel was niet veel bijzonders, wel een paar vrienden gemaakt waarmee ik Adelaide en omgeving onveilig heb gemaakt op de fiets. We zijn naar het strand geweest en hebben een paar dorpjes bezocht. Tenslotte heb ik zelf nog een berg geklommen waarna ik eigenlijk alles rondom Adelaide al gezien had. Daarom tijd om te gaan na ruim een week.
Inmiddels heb ik gereisd met de trein en met een tour, nu was de Greyhound bus aan de beurt, niet echt een succes. Geen tv, geen oplaadpunt voor telefoon en een vrouw achter je die uren aan het beppen was tegen iedereen over niks.. Maar goed, aan alle goede dingen komt een eind, na een busrit van zo’n 22u kwam ik in Alice Springs aan in hartje Australië. Vergeleken met zuid Australië een droog en rustig stadje met veel Aboriginals. Net als alle andere backpackers heb ik z.s.m. mijn tour naar Uluru en Kings Canyon geboekt. In Alice Springs zelf is niet zoveel te zien.
De bus vertrok om 5.45AM en omdat ik voorin de bus zat (kun je meeste zien), mocht ik de assistent van de chauffeur zijn (voelde me net weer een kind van 10). We waren nog geen 100km onderweg toen we een kangaroe raakten, zielig beestje, maar zo gaat dat hier nu eenmaal. De rest van de tijd in de auto hebben we volbracht met de meest onzinnige spelletjes, maar het doodde de tijd voor onze eerste stop. We werden dichtbij Uluru (Ayers Rock) gedropt op een camping waar we onze Swags mochten neerleggen om die nacht buiten onder de sterren te slapen. (Een swag is een soort van persoonlijk tent/slaapzak. Er zit een matras in verwerkt en je legt je eigen slaapzak in deze swag, je ritst hem dicht en voila: lekker warm en uitzicht op de sterren. Na de lunch begon onze eerste wandeling OM Uluru, ja OM Uluru. Je mag de berg ook beklimmen, maar het wordt sterk afgeraden omdat het heilig is en tevens ook gevaarlijk (zo’n 35mensen zijn al overleden). Onze gids vertelde de meest mooie verhalen over alle figuren die je uit de berg kon halen, elk figuur was een sprookje voor de Aboriginals en het museum nabij de berg was ook zeker zo interessant. Maar wat de berg extra mooi maakte was de zonsondergang die we van een afstandje bekeken. Door de zon veranderde berg elke paar minuten van kleur, niet verkeerd om dit fenomeen te bekijken met een glaasje champagne en een snack.
Na zonsondergang hebben we samen gekookt, gekletst en een vuurtje gestookt, waarna we al gauw in onze swags belanden aangezien we al om 5u op moesten staan voor onze grote wandeling. De uitzicht op de sterren was ongelooflijk, onbeschrijflijk en tot nu toe één van de mooiste dingen die ik heb gezien. Al kwam de zonsopgang de volgende dag ook dichtbij, deze hebben we bekeken vanaf een afstand tussen Uluru en Kata Tjuta (een gebergte waar eigenlijk niemand over praat maar zeker zo mooi is!!) Kata Tjuta is ook een heilig gebied, een soort van gebergte met een dal die is ontstaan door de zee vroeger, de stenen zijn allemaal afgesleten en tegen elkaar gerold doordat het zeeniveau duizenden jaren geleden nog zo hoog was. De vallei was onbeschrijflijk mooi. Na een wandeling tussen alle bergen en rotsen verwacht je niet dat je ineens in een gifgroene vallei uitkomt waar je totaal tot rust komt en intens kunt genieten van de natuur, en inmiddels ook van de zon, eindelijk 25+ graden! De dag sloten we helaas af in de auto, op weg naar de volgende camping. Helaas onderweg nog een oponthoud gehad omdat er een ongeluk was gebeurd, er is natuurlijk overal maar 1 centrale weg. Gelukkig was het al snel opgelost en konden we optijd weg, maar het ongeluk was zeer ernstig, auto zat totaal in elkaar, één persoon overleden en drie zwaargewond.
Die nacht hebben we onze swags weer buiten onder de sterren gelegd, eerst heerlijk gekookt, uitleg gehad over de sterren en melkweg, griezelverhalen verteld, marshmellows gebakken en bang laten maken dat de dingo’s buiten rondliepen en vast wel even aan je swag komen snuffelen. Toch ontzettend goed geslapen en wederom om 5u opgestaan voor onze laatste wandeling in Kings Canyon. Wederom prachtig gebergte en tevens gelachen met mn nieuwe maatjes. Domme foto’s gemaakt, rare spellen gespeeld en vooral de berg opgeracet. De toer was zijn geld meer dan waard. Tenslotte hebben we de rest van de dag in de auto doorgebracht om weer optijd in Alice Springs te zijn, al kon ik het niet laten om onderweg nog even één keer kameel te rijden.
De dagen erna heb ik natuurlijk weer wandelend in Alice Springs doorgebracht. Door een tip van een Franse vriend van me, belandden we in een ander hostel om vervoer te zoeken. Toevallig hadden net twee dutchies een flyer opgehangen dat ze met de auto naar Darwin wilden en gezelschap zochten: perfect!! Meteen een biertje met de mannen gedronken en de plannen waren gemaakt. De dag erna de harten van de mannen gewonnen met mijn zelfgemaakte tortillataart zodat de plannen nu zeker waren:p. Klaar voor de roadtrip van zo’n 2000km naar Darwin met mn twee Nederlandse mannen!
Muziekje aan, slap geouwehoer en vooral gewoon terplekke bedenken waar we heen wilden: perfect! De eerste dag zijn we dan ook gestopt bij de Devil Marbles: Stenen op de raarste manier op elkaar gelegd door de zee. Even een balletje getrapt en daarna weer verder gereden, op naar de natural Hotsprings. Helaas was deze stop nog net iets te ver rijden voor onze eerst dag, dus hebben we ons tentje op een camping opgezet. Lekker gebbqd en naar de verhalen van Ranger Tom geluisterd over jagen en de natuur. Weer vroeg op voor ontbijt en een lange rit naar de hotsprings. Eenmaal aangekomen was het nog net licht en konden we onze eerste duik wagen, inmiddels was het alweer bijna 30graden en was het water extra warm. De hotspring was ontstaan tussen de bomen en het water stroomde weer verder de bergen in. Onder het genot van een biertje hebben we hier lekker gezeten voordat we uiteten gingen en potjepatje gingen spelen. De avond hoorden we dat er nog een hotspring was, één met helder blauw water en een stroming waar je alleen maar in hoefde te liggen, zo gezegd zo gedaan, de volgende dag was deze hotspring ook een feit.. wauw wat was dat adembenemend mooi, een ideale ochtendduik voor onze op en na laatste rit, op naar kakadu national park en kamperen in the middle of nowhere.
En dat was het ook bijna, na een paar uur off road rijden (was dit wel verstandig?) kwamen we uit op een kleine camping, we hadden deze plek gevonden door een plaatje in de Lonely Planet: een hotspring boven op een berg met uizicht over het hele park. Het was echter al donker toen we onze tent gingen opzetten, tijd voor een bbq en optijd naar bed, morgen maar weer een ochtendduik nemen. Die ochtendduik heb ik inmiddels gefilmd en op fb gezet, wat was dat ‘once of a lifetime’. Het zitten in het water op het randje van een enorme waterval op zo’n 200m hoogte uitkijkend over Kakadu… Laat je wel nadenken waarom je Nederland hebt verlaten en de rest van je leven reizend wil doorbrengen.
Mijn roadtrip heb ik afgesloten met de muziek kei hard aan, mijn voeten uit het raam en genietend van het mooie uitzicht en de enorme (bewuste) bosbranden net voor Darwin. Op naar mijn volgende stad en mijn volgende avontuur.
Inmiddels zit ik hier alweer 2 maanden en ben ik thuis met mijn familie. Toen ik voor de eerste keer aankwam in het hostel schrok ik wel, het is oud, vies, klein en de keuken kun je geen keuken noemen, maar door de meeste geweldige mensen hier, voel ik me thuis. Je wordt op handen gedragen, ze hebben alles voor je over, we koken voor elkaar en vertrouwen elkaar. Elke dag is er wel iets te doen en regelmatig gaan we samen naar het strand. Er komen mensen bij en er gaan mensen weg, maar de harde kern blijft hetzelfde, ik zie mezelf hier voorlopig nog niet gaan.
Ik werk nu in een Grieks restaurant als serveerster en ook als schoonmaakster voor een lokaal bedrijf. Met dit laatste baantje kan ik sparen voor een 2e jaar visa zodat ik altijd terug kan komen of (misschien) een jaar langer kan blijven. Je verdient hier echt BAKKEN met geld en daarom werkt iedereen hier veel om te sparen om verder te reizen, de meeste naar Azië, maar ook velen richting de Oostkust.
Mijn week ziet er dan ook uit zoals in Nederland, veel werken, eten koken, lekker hardlopen (langs het strand en de blauwe zee met palmbomen, niet verkeerd), lol hebben met vrienden en vooral in het weekend stappen in the gayclub. Tjah wat kan ik verder nog vertellen. Ik ben gelukkig, ik ben blij hoe mijn leven gelopen is op dit moment en ik helaas mijn opleiding vroegtijdig moest beëindigen. Ben altijd bezig geweest om mijn diploma te halen, maar nooit echt mijn hart gevolgd. Nu heb ik mijn passie gevonden. Het reizen is zo mooi, de mensen zijn geweldig en vooral de vrijheid maakt mij gelukkig. Ik ga nu doen waar ik zin in heb, ik hoef geen diploma meer, laat mij de wereld maar ontdekken.. En wie weet waar ik mijn volgende verhaaltje schrijf.
Weg gaan is geen vluchten als je niet gelukkig bent, maar ontdekken wat je gelukkig maakt. Loesje
-
26 Augustus 2015 - 09:12
Roos:
Wauw Loes! Wat een bijzondere en mooie ervaringen! Vooral je laatste zinnen maken veel indruk.. Zo fijn dat je na al die worstelingen eindelijk je hart kunt volgen en dat dat je gelukkig maakt!
-
26 Augustus 2015 - 09:24
Diny (mam):
Dag lieve dochter
Wat een prachtig verhaal heb je geschreven, geweldig zoals jij geniet en gelukkig bent.
We missen je ontzettend maar jou geluk doet ons goed.
xxx
je moeder -
26 Augustus 2015 - 10:44
Rikie Geurts:
Geweldig Loes,
Ik krijg kippevel van jou verhaal, hierin voel je gewoon hoe geweldig je het hebt daar.
Toch goed dat je je hart gevolgd hebt en het is volgens mij meer is dan je had durven dromen.
GENIET maar volgens mij doe je dat volop.
Veel lieve groeten uit Deurne. -
26 Augustus 2015 - 12:07
Jolande:
Loes wat een prachtig verhaal. Dit geluk is je zo gegund. Geniet van je mooie tijd daar.
Lieve groetjes uit Groeningen -
26 Augustus 2015 - 12:18
Truus Geurts:
Hoi Loes,
Ik ben benieuwd waar en wat deze vrijheid jou nog brengen zal. Het heeft je tot nu toe in ieder geval heel veel mooie ervaringen, fijne contacten, geluk en inzicht opgeleverd.
Liefs uit Eindhoven
-
26 Augustus 2015 - 13:09
Stephan (pa):
Boeiend geschreven Loes geeft het maar in Pocket vorm uit.
Leuke ervaringen en vooral lef om zoiets te doen.
Geniet er maar lekker van
Je vader -
26 Augustus 2015 - 14:47
Judith:
Ik krijg er tranen in m'n ogen van!! Wat fijn dat je zo gelukkig bent daar lief! Geniet, geniet, geniet! ❤️ -
26 Augustus 2015 - 18:43
Amelie Geurts:
Geweldig reisverslag Loes. Geniet ervan, het leven is een kostbaar goed. Fijn dat je nu doet waar jij je goed bij voelt. Wij zijn benieuwd naar je volgende verhaal.
Groetjes vanuit Overloon -
26 Augustus 2015 - 22:28
Bianca Eising:
Geweldig verhaal Loes. Fijn om nu te lezen hoe gelukkig je bent. Dat is pas echt genieten van het leven ! Laat ons asjeblief nog veel meegenieten via fb foto"s en verhalen Heerlijk. Carpe Diem meissie -
27 Augustus 2015 - 22:52
Margriet:
Hoi Loes.wat een leven,geweldig.
Je doet het goed en dat is super!
Geniet verder.x margriet -
30 Augustus 2015 - 20:47
Ray:
Wauw loes,
Super mooi verhaal!
En wat een geweldig mooi land(als ik jouw zo mag horen)
Geniet er maar lekkur van -
03 September 2015 - 11:46
Luc:
Pas je eerste verhaal wat ik lees Loes (sorry), maar mooie verhalen! Geweldige dingen die je mee maakt. Helemaal toppie. Goed om te lezen dat je gelukkig bent. En je laatste quote zegt precies waar het op slaat.
Geniet! -
04 September 2015 - 13:21
Margriet C.:
hoi Loes, wat geweldig en fijn dat je geniet van wat je ziet, doet en meemaakt met leuke mensen om je heen. Loes ik vind het zo fijn als ik weer foto's op facebook zie, zo kunnen we een beetje mee genieten.
Loes lieve groetjes van Theo, Bob, Daan en Margriet
ps in Europa kun je ook rondreizen {is dichter bij huis} -
04 September 2015 - 20:12
Anneke En Wim:
Super Loesje,
Super we zitten dit dit verhaal te lezen het is zo prachtig mooi geschreven echt genieten is dat.
Maar bovenal vinden we het prachtig dat jij nu hebt ondervonden wat het real live gebeuren kan zijn.
fantastisch meid, we wachten weer met smart op een nieuw bericht.
gr. aan de aussies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
